„ორი რამ ავსებს გულს უფრო მეტი აღტაცებითა და თაყვანისცემით, რაც უფრო ხშირია და განუწყვეტელი ამაზე ფიქრი: ვარსკვლავებიანი ცა ჩემს თავზე და ზნეობრივი კანონი ჩემში…“
კანტი. „პრაქტიკული გონის კრიტიკა“
„ადამიანი და ზოგადად, ყოველი გონიერი არსება არსებობს თავისთავად, როგორც მიზანი, არა მხოლოდ როგორც საშუალება რომელიმე სურვილის მისაღწევად, არამედ იგი ყველა თავის ქმედებაში, რომელიც მიმართულია საკუთარი თავისადმი და ასევე, სხვა გონიერი არსებისადმი, ყოველთვის უნდა განიხილებოდეს, როგორც მიზანი“
კანტი, “მორალის მეტაფიზიკის საფუძვლები”
„მე დავიარები ამ ხალხში და თვალები ღია მაქვს: ისინი დაპატარავდნენ და კიდევ უფრო პატარავდებიან: — ეს კი მათი მოძღვრების ბედნიერებასა და ზნეობრიობას ბადებს“.
„მეტისმეტად ფრთხილი, მეტისმეტად დამთმობი: ასეთია თქვენი მიწიერი სამეფო! მაგრამ ხე რომ გაიზარდოს, ამისათვის საჭიროა მყარ კლდეზე გაიდგას მაგარი ფესვები“.
„აჰ, თქვენ რომ ჩემი სიტყვა გესმოდეთ: დე, აკეთეთ, რაც თქვენ გსურთ, — მაგრამ ჯერ ისეთები იყავით, რომ შეგეძლოთ სურვილი“.
„მე თქვენ გასწავლით ზეკაცს. ადამიანი არის რაღაც, რაც უნდა ძლეულ იქნას. რა გააკეთეთ თქვენ, რომ დაგეძლიათ ის?“
ნიცშე, „ასე იტყოდა ზარატუსტრა“.
დავიწყებ იქიდან, ყველაფერი რასაც განმარტება აქვს ფილოსოფიის მატარებელია, არსებობს ცალკე დარგები რომლებიც ცალკე განიხილებიან, მაგრამ კიდევ არსებობს ისეთი დარგები რომელიც ირგებს ყველა სხვა დარგს. კინო – ეს არის ის დარგი რომელსაც შეუძლია თვალნათლივ გადმოსცეს ყველა წვრილმანი, რომელიც განსაზღვრავენ ადამიანურ გრძნობებს. ასე რომ შეიძლება იმის თქმაც რომ ფილმები ფილოსოფიურ იდეას ყოველთვის ატარებენ, მაგრამ არსებობს ფილმები რომლებიც ძალიან ღრმა ცხოვრებისეულ თუ მეტაფიზიკურ ფილოსოფიას ატარებენ. სხვათა შორის წაკითხული მაქვს სტატია , ამერიკის უნივერსიტეტებში ფილოსოფიური პროფესიის მქონე სტუდენტებს აჩვენებენ ფილმებს, მოდი ჩვენც ასე მოვიქცეთ, ვნახოთ ფილმები და განვიხილოთ ისინი.
Psychocity - Your City 